Naukowcy opracowali nową metodę długoterminowego przechowywania pyłku z roślin marihuany.
Według nowych badań, naukowcy opracowali sposób określania żywotności pyłku roślin marihuany, a także prostą metodę przechowywania go przez długi czas.
Dla hodowców marihuany wiadomości te mogą okazać się przydatne, pomagając im uniknąć potencjalnie kosztownych błędów w procesie oraz zapewniając spójność i jakość upraw w różnych cyklach uprawy.
Zapewnienie długotrwałego przechowywania pyłku jest ważne dla hodowców ze względu na centralną rolę, jaką odgrywa on w produkcji nasion. Pobranie pyłku rośliny męskiej i umieszczenie we włoskach rośliny żeńskiej – zazwyczaj w połowie cyklu kwitnienia – umożliwia roślinie żeńskiej wytwarzanie pąków zawierających nasiona, co wraz z klonowaniem jest jednym ze sposobów rozmnażania i utrzymania odmian.
Badanie, które było częściowo finansowane przez rząd Kanady, ma „kilka implikacji” – powiedział współautor badania, Igor Kowalczuk.
Najpierw zespół stworzył „metodę testowania żywotności takiego pyłku przed wykorzystaniem go do zapylania”.
Osiągnęli to poprzez modyfikację istniejącej metody oceny żywotności kiełkowania przy użyciu płynnej pożywki, zamiast pożywki stałej, co „zaowocowało lepszym pozyskiwaniem obrazu i ilościową oceną kiełkowania”, jak wynika z badań.
Być może jeszcze ważniejsze dla hodowców jest opracowanie systemu długoterminowego przechowywania pyłku cannabis.
„Zapewniliśmy łatwy protokół kriokonserwacji za pomocą suszenia w połączeniu z upieczoną mąką pszenną, a następnie długoterminowego przechowywania pyłku marihuany w ciekłym azocie”.
„Jest to ważne odkrycie” – powiedział Kowalczuk. „Nasz protokół pozwala na prawie nieograniczone czasem przechowywanie marihuany”, co jest „cenne przy przechowywaniu dużej kolekcji genetyki”.
Aby zachować pyłek, naukowcy usunęli wilgoć, dodali otrzymany rezultat do upieczonej mąki oraz środków konserwujących, a następnie zamrozili w ciekłym azocie. Kiedy usunęli mieszaninę z ciekłego azotu i zastosowali ją na kwitnące rośliny żeńskie, zaowocowało to pomyślnym uformowaniem nasion u wszystkich roślin.
„Korzystając z tej metody, byliśmy w stanie utrzymać zdolność kiełkowania w ciekłym azocie po 4 miesiącach, co sugeruje potencjalnie nieokreślone czasowo przechowywanie pyłku marihuany”.
Zespół odkrył również, że pyłek może być mniej lub bardziej żywotny na różnych etapach okresu kwitnienia. Wydaje się, że optymalny czas na wyodrębnienie pyłku przypada na fazę środkowego kwitnienia. W tym momencie zachował on „najdłuższą żywotność, 22 procent ziaren pyłku z powodzeniem wykiełkowało po 21 dniach” przechowywania w środowisku o niskiej temperaturze.
„Podsumowując, znormalizowaliśmy prosty test do szybkiej oceny kiełkowania pyłku konopi siewnych” – stwierdza badanie. „Korzystając z naszego [zmodyfikowanego testu], wykazaliśmy utratę żywotności pyłku z upływem czasu przy przechowywaniu w temperaturze 4 stopni Celsjusza i zasugerowaliśmy optymalny czas w trakcie rozwoju kwiatów na zbieranie pyłku, aby zmaksymalizować jego żywotność podczas przechowywania”.
„Na koniec, przygotowaliśmy łatwy protokół kriokonserwacji z zastosowaniem suszenia w połączeniu z upieczoną mąką pszenną, a następnie długoterminowego przechowywania pyłku konopi w ciekłym azocie” – podsumowuje.
