W listopadzie Senat uchwalił ustawę o marihuanie i przeniesiono ją do Meksykańskiej Izby Deputowanych (Cámara de Diputados), podobnej do Izby Reprezentantów USA. Izba Deputowanych musi rozpatrzyć ustawodawstwo i podjąć działania przed końcem kwietnia 2021 r., czyli terminem niedawno przedłużonym przez meksykański Sąd Najwyższy.
Istnieje zasada określająca, ile razy zmiany można zaakceptować i/ lub odrzucić i/lub zaproponować, zanim będzie można uchwalić ostateczne prawodawstwo. Sytuację dodatkowo potęgują wybory śródokresowe w Meksyku, które odbędą się latem 2021 roku.
Mówi się, jeśli projekt ustawy o marihuanie nie zostanie sfinalizowany do końca pierwszego kwartału lub na początku drugiego kwartału, może w ogóle nie ruszyć do przodu w 2021 r.
Obecnie Izba Poselska jest w trakcie rozpatrywania języka, warunków i zakresu kompleksowej ustawy uchwalonej przez Senat. Obejmuje to język odnoszący się do eksportu „psychoaktywnych” kwiatów cannabis powyżej progu THC wynoszącego 1% oraz „niepsychoaktywnych” cáñamo lub konopi przemysłowych. Ustawodawstwo odnosi się również do rdzennych mieszkańców i wprowadza w życie politykę i plan, aby lokalni rolnicy mogli uczestniczyć w tym globalnym przemyśle.
Ustawodawca meksykański chce uniknąć błędów popełnianych przez inne kraje Ameryki Łacińskiej. Być może były one nieuniknione, ponieważ były to pierwsze takie zmiany w tym regionie. Można ich uniknąć, wyciągając wnioski z pułapek legalizacji i komercjalizacji konopi w innych krajach, takich jak Kolumbia i Chile.
Ten ostrożny pogląd jest godny podziwu i mądry. To powiedziawszy, Meksyk to nie Kolumbia, Stany Zjednoczone czy Kolorado. To złożone społeczeństwo ze złożonym procesem legislacyjnym, który posiada unikalne kwestie kulturowe i handlowe oparte na historycznym składzie gospodarki kraju, rządu i narkotyków.
Liczne grupy handlowe zajęły stanowiska w sprawie tego prawodawstwa i chcą uczestniczyć aktywnie w jego rozwoju. Jednym z nich jest założycielka i dyrektor CannabiSalud, Lorena Beltran. Komentuje: „Opóźnienia w procesie legislacyjnym dotyczącym regulacji konopi indyjskich w Meksyku są w dużej mierze spowodowane zmianą reżimu politycznego, brakiem wiedzy na ten temat i słabą koordynacją między zainteresowanymi grupami. Jednak po roku doniosłych wydarzeń dla ludzkości wydaje się, że w społeczeństwie ponownie pojawiają się takie wartości jak empatia i jedność; zdetonowanie pilnej potrzeby współpracy i tworzenia sojuszy między biznesmenami, aktywistami i serwerami publicznymi, którzy w koncyliacyjny sposób są dziś skłonni do bardziej świadomej analizy sposobów działania i ukierunkowania wysiłków na regulację branży, która pozwoli krajowi powstać z kryzysu zdrowotnego i gospodarczego”.
Podobnie jak Luis Armendáriz, nie chce ona, aby energia, która została zbudowana w kierunku legalizacji marihuany w Meksyku, osłabła.
Beltran dodaje: „W ciągu ostatnich dwóch miesięcy byliśmy świadkami wielkich postępów, których od lat nie osiągnięto; co sprawia, że jesteśmy pozytywni, skoncentrowani i chętni do wdrożenia regulacji, która bez wątpienia będzie miała globalny wpływ. Nadchodzi nowy etap dla Meksyku, nowa i niezbędna normalność konopi, która przyniesie nadzieję tym, którzy ją stracili”.
Organizacja i współpraca między wieloma wiodącymi stowarzyszeniami branżowymi, grupami branżowymi i interesariuszami jest absolutnie niezbędna, aby prawodawstwo mogło się rozwijać. Muszą odpowiadać na pytania i dostarczać dane i rozwiązania problemów oraz współpracować z senatorami, którzy staną na czele legislacji do połowy II kwartału 2021 roku.
Jeśli przepisy zostaną przyjęte, nadal pozostaje wiele do zrobienia z prawnego, regulacyjnego i komercyjnego punktu widzenia. Po przyjęciu przepisów, Cannabis Institute musiałby zarządzać procesem regulacyjnym. Wtedy trzeba będzie podzielić politykę na cannabis dla dorosłych, konopie przemysłowe, marihuanę leczniczą i tak dalej. Wszystko to wymaga czasu.
Czasu nie brakuje, biorąc pod uwagę szybkość, z jaką toczą się sprawy. Jeśli organizacje branżowe i interesariusze nie będą współpracować, aby przyspieszyć ten proces, moglibyśmy znaleźć się w tym samym miejscu, w którym jesteśmy pod koniec przyszłego roku. To nie jest dobre dla gospodarki, zwłaszcza dla gospodarki po pandemii, ani dla rozwoju w tym regionie, ponieważ wiele branż w Meksyku skorzystałoby na przejściu legalizacji konopi.
Jak widzieliśmy w niezliczonych jurysdykcjach na całym świecie, legalizacja marihuany jest dobrą polityką publiczną, przynoszącą korzyści w celach komercyjnych i obywatelom jako całości. Jednym z większych wyzwań dla meksykańskiego ustawodawstwa jest eksport materiału roślinnego. Odnosi się to do konopi przemysłowych, obecnie określanych jako konopie indyjskie posiadające do 1% THC, i prawdopodobnie do eksportu kwiatów marihuany, definiowanych jako konopie indyjskie posiadające powyżej 1% THC.
