Naukowcy stworzyli nową metodę długoterminowego przechowywania pyłku cannabis.
Zgodnie z najnowszymi badaniami, naukowcy opracowali sposób określania żywotności pyłku w roślinach cannabis, a także prostą metodę przechowywania go przez dłuższy czas.
W przypadku hodowców marihuany wyniki mogą okazać się przydatne, pomagając im uniknąć potencjalnie kosztownych błędów w procesie oraz zapewniając spójność i jakość plonów w różnych cyklach wzrostu roślin marihuany.
Zapewnienie długotrwałej metody przechowywania pyłku cannabis jest ważne dla hodowców ze względu na centralną rolę, jaką odgrywa on w wytwarzaniu nasion. Pobieranie pyłku z męskiej rośliny i wcieranie go we włoski żeńskiej rośliny – zwykle około połowy cyklu kwitnienia – pozwala żeńskiej roślinie na wytwarzanie pąków zawierających nasiona, które wraz z klonowaniem są jednym ze sposobów rozmnażania i utrzymywania żywotności odmian.
Badanie, które zostało częściowo sfinansowane przez rząd Kanady, posiada „kilka implikacji” – powiedział Marijuana Moment współautor Igor Kovalchuk.
Po pierwsze, zespół opracował „test mający na celu określenie żywotności takiego pyłku przed użyciem go do procesu zapylania.
Dokonano tego, modyfikując istniejącą metodę oceny żywotności i stosując płynne podłoże zamiast stałego, co „doprowadziło do lepszego obrazu i kwantyfikacji kiełkowania”, zgodnie z badaniem.
Być może jeszcze bardziej znaczący jest dla hodowców odkrycie długoterminowego systemu przechowywania pyłku cannabis.
„Zapewniamy łatwy protokół kriokonserwacji za pomocą suszenia oraz połączenia z pieczoną mąką, a następnie długotrwałym przechowywaniu pyłku marihuany w ciekłym azocie”.
„Jest to ważne odkrycie” – powiedział Kovalchuk. „Nasz protokół pozwala na prawie nieograniczone przechowywanie pyłku cannabis”, co jest „cenne w utrzymaniu dużej kolekcji genetyki marihuany”.
Aby zachować pyłek, naukowcy usunęli z niego wilgoć, dodali wynik do upieczonej mąki pełnoziarnistej oraz konserwantów, a następnie zamrozili go w ciekłym azocie. Kiedy usunięto mieszaninę z ciekłego azotu i zastosowano ją do kwitnących roślin żeńskich, spowodowało to pomyślne utworzenie nasion w przypadku wszystkich osobników.
„Dzięki tej metodzie byliśmy w stanie wywołać kiełkowanie po 4 miesiącach przechowywania pyłku, co sugeruje potencjalnie nieograniczone przechowywanie go”.
Zespół stwierdził również, że pyłek może być bardziej lub mniej opłacalny na różnych etapach okresu kwitnienia. Wydaje się, że optymalnym czasem do wyodrębnienia pyłku jest czas w środku fazy kwitnienia. W tym momencie posiada on największą żywotność.
